صبحِ روزِ سرد ...
22 بهمن 1396
*صبحِ روزِ سرد آمدی و در میان روزهای سردمان موجِ دستهای مهربان تو خاطراتِ گرم و روشنی برایمان کشید؛ ناگهان به جسمهای مرده، روح تازه ای دمید.* بیشتر »
نظر دهید »
مهربان مثل ...
22 بهمن 1396
*راستی! نامِ تو، نامِ یک امام … نام رهبری بزرگ و مقتدر فقط، نبود…. ما تو را پدر بزرگِ مهربان صدا زدیم! * بیشتر »
حضورِ گرمِ تو....
22 بهمن 1396
*آمدی و لحظه هایمان، پر شد از حضورِ گرمِ تو…. پدر بزرگ! ای بزرگِ تا همیشه زنده!… ای امام!* بیشتر »
بوسه گاه بوسه های کودکانه !
22 بهمن 1396
طعمِ نام تو، مزه ی کلامِ تو، تا ابد زِ یادمان نمی رود… یادمان نمی رود کتابمان به یادِ تو، با گزیده ی کلامِ تو با نگاهِ مهربانِ عکسِ تو شروع می شد و… چشمهای تا ابد زلالِ تو….. بوسه گاه بوسه های کودکانه بود! بیشتر »
یاد مان نمی رود...
22 بهمن 1396
حرف های جاودانه ات در میانِ کودکانه خاطراتمان حک شده است و یادمان نمی رود …. بیشتر »
بوسه های عاشقانه!
22 بهمن 1396
بوسه می زنم به عکسِ تو هنوز! من همان مُحصلّم که در کتابمان… زیر عکس تو نوشته بود: «امید من به شما دبستانی هاست» ما همان محصلّیم؛ امام! حرفهای تو به اوجمان رسانده در کنار حرفهای تو بزرگتر شدیم! بیشتر »
عشقی!
22 بهمن 1396
سالهایِ سال کامِمان به بادهء کلامِ تو عجین شد و جرعه جرعه سر کشیده، تشنه تر شدیم… ما- امیدِ چشمهای تا ابد زلالِِ تو- بزرگتر شدیم! بیشتر »
غم مخور!
22 بهمن 1396
غم مخور، امام! تا نفس میان سینه هست، راهیانِ این رَهیم… راه جاودانه ات ادامه می دهیم! بیشتر »
دوست دارمَت!
22 بهمن 1396
مثل روزهای کودکی… بوسه می زنم به عکس مهربان تو… دوست دارَمَت امام! دوست دارمت پدربزرگِ مهربان! بیشتر »
بزرگمرد تا همیشه زنده!
22 بهمن 1396
ما به کودکانِ سرزمینمان تو را یک امام، یک بزرگمرد تا همیشه زنده یک پدربزرگ یاد می دهیم تا همیشه راهیانِ این رَهیم… بیشتر »
بوسه می زنم به نامِ تو!
22 بهمن 1396
بوسه می زنم به نامِ تو! نامِ تو، خاطراتِ کودکانهء مرا پر ز حسِّ «بودن» و «غرور» و «افتخار» می کند. دوست دارمت امام! دوست دارمت پدربزرگ مهربان بیشتر »
موج دست های تو!
22 بهمن 1396
یادمان نمی رود که ما لابلای موجِ دستهای گرمِ تو، جان گرفته ایم… بیشتر »
دومینوی عاطفی!
22 بهمن 1396
دلم نمی خواهد درخواست بازی اش را رد و ناراحتش کنم؛ از طرفی از آخرین بازی منچمان سه سالی می گذرد. آن روز ، وقتی دایی کامران با جر زنی بازی را برد و بعد از بردش ادا بازی در آورد، ناراحت شدم اما به روی خودم نیاوردم و توی دلم با خودم قرار گذاشتم دیگه… بیشتر »