در زمانی نه چندان دور ، لوران فابیوس نخست وزیر فرانسه بود
امضا و تصویب کرد “خون های حامل HIV” به ایران ارسال شود
خونها در ایران آزمایش نشده ، تزریق شد ( چون توطئه را توهم می دانستیم!!)

چرا وقتی با آنها دوستیم و مطمئن ، به ما HIV می دهند …؟
و وقتی بر حقوقمان ایستادگی می کنیم ، تحریم دارویی می شویم؟
چرا همیشه سلاح آنها “نسل کشی” است؟
و چرا مسئولین ما انقدر کم حافظه اند؟

هنوز کسانی که خون HIV فرانسوی فابیوس در بدنشان در جریان است نفس می کشند
دولت مردان با آن آغوش گشوده و لبخند نمکین …
کسانی که شما را به خاطر فعالیت هسته ای “تحریم دارویی” می کنند ، منطق دارند؟
چگونه با کسانی که منطق ندارند می خواهید مذاکره “برد - برد ” کنید؟
با به تعطیلی کشاندن همان خط تولید رادیو داروهای بومی؟

با من گریه کنید برای شیعیان بحرین

این جمله ایست که از محمد خاتمی شنیدم :!!!!

مملکت بمب اتم میسازه، سختی اش رو ما باید بکشیم!!!

این را نیز از ابتکار شنیدم معصومه ابتکار:

هم چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد هم چرخ زندگی مردم…..

و این هم جمله ایست از یک پزشک:

انقلاب خوب بود اما این تحریم بده!!!

علت این دو جمله گرانی سکه و ارز بود و کمبود دارو و برخی اقلام بیمارستانی و …

لفظ ” تحریم” را این روزها برای کمبود هر چیزی می شنوم…سالهاست که همه ساکن همین خاکیم و هیچکداممان هم از سیاره دیگری نیامده ایم…حداقل در این بیست و دو سه سالی که از خدا عمر گرفته ام، فهمم شده که در این کشور، هفتاد و پنج میلیون کارشناس مسائل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فوتبال و داوری داریم!!! همه ما آگاهانه و غیرآگاهانه در مورد هر مسئله ای اظهار نظر میکنیم.

چندوقت پیش کسی نظری از من خواست و من گفتم کارشناس مسائل اقتصادی نیستم و او گفت نیاز نیست کارشناس باشیم، لازمه فهم درستی از مسائل داشته باشیم…

واقعا همه ما این فهم رو داریم؟

اگر داریم چرا در ظاهر مسائل مانده ایم و تا توجیهمان نکنند به باطن آنها پی نمی بریم؟

چرا باورمان می شود اگر دستکش یکبار مصرف در بیمارستان محل کارمان کمیاب شده و کم کم با مشکل دارو هم روبرو می شویم همه آن به خاطر تحریم است؟ مگر غیر از این است که بیش از سی سال است که تحریمیم؟

چرا باورمان می شود که اگر تحریمیم به خاطر قدرت هسته ای شدنمان است و بمب اتم نداشته مان؟

من ساده که فکر می کنم دستکش تحریم است! دستکشی که روی جعبه اش حک شده:

MADE IN MALAYSIA!!!

چرا به مغزم خطور نمی کند که : بشر ساده لوح! مالزی انقدرها هم روابط تیره و تاری با ما ندارد که تحریم کند ما را! داستان مالزی با بعضی اعضای اتحادیه اروپا و امریکا فرق دارد!! بشر! ما در اوج جنگ تحمیلی و تحریم و تنهایی مان سلاح تامین میکردیم با واسطه! یعنی امروز با این همه برو و بیا و نمایش قدرت در اجلاس نم نمی توانیم نیازهای حداقلی درمانی مان را تامین کنیم، با واسطه و بی واسطه؟!

داروهایی که در انحصار امریکا و اسرائیل و .. است تا همین دیروز کم نبود! مگر همین یکی دو روزه تحریم شدیم؟

نگویید اقلام جدیدی به لیست تحریم ها اضافه شده اند که باور نمی کنم امریکا با تمام دشمنی هایش قبلا دارو را از ما دریغ نمی کرده!

شعار مضحک حمایت از حقوق بشرشان را بارها دیده ایم!

این وسط فهم من یکی دارد بیجک می گیرد که حق با مصلحی است! این وسط بعضی ها دارند از آب گل آلود ماهی می گیرند و می خواهند وضع را بدتر کنند! نمی خواهند مردم روی آرامش را ببینند…همان هایی که با استکبار و اعراب مرتجع می خواهند علیه ما جنگ احزاب به راه بیندازند…

باور کنیم گرانی طلا و ارز و تحریم و…همه ماجرا نیست.

مگر ما همان ملتی نیستیم که امام(ره) گفت: از مردم حجاز در عصر رسول خدا برتریم؟

مگر ما همان ملتی نیستیم که سال های پر حادثه را از سر گذراندیم؟

همان ملتی که تکیه بر حماسه سرخ حسینی دارد و چشم به آینده سبز موعود؟