خدا لعنت‌تان کند!
? خدا لعنت‌تان کند؛ اشک مردم را در آوردید …
حب‌الوطن ...
سرباز وظیفه میلاد ساقی دیروز در عملیات خاموش کردن آتش‌سوزی جنگل چوار در آتش سوخت و به شهادت رسید.
حب‌الوطن یجمعنا یعنی سربازی که در برابر گلوله تروریست‌ها می‌ایستد و از مردم محافظت می‌کند تا او که برای حفاظت از بلوط‌های زاگرس به دل آتش می‌زند.
روحت شاد
خدا به مادرت صبر دهد
تابوت کوچکترین #شهید حادثه تروریستی اهواز+عکس
? تابوت کوچکترین #شهید حادثه تروریستی اهواز
? شهید محمدطاها اقدامی
بای ذَنب قُتِلَت (به کدامین گناه کشته شده است)
#من_حسینی_ام
#روضه_مصور
#سلام_بر_حسین
#اهواز #تروریست #ترور
#اینجا_دارالإرشاد_است
همدست تروریست کیست!؟
نان به نرخ روز خوری که همزمان با یک تیر چند جا را نشانه گرفته و ترور می کند! همزمان که به دنبال تصویب FATF برای بستن دست و پای سپاه است و از طرفی خواستار جلوگیری از حملات تروریستی است، به دنبال تهییج احساسات قوم عرب در راستای تکمیل پازل دشمن هم هست!
لطفا بشمارید!
? محمد صادق کوشکی(استاد حقوق دانشگاه تهران):چند دولت اروپایی تسلیت گفتند؟
امروز بیش‌تر از همیشه به زینب فکر می‌کنم...
✔️ لابد حالا هر چه حرف بوده را گفته‌اند. از مظلومیت اهواز. از تیرهای سرد نشسته بر داغی رگ مردها، زن‌ها و کودک‌ها. از رژه منظم و دست‌‌های هماهنگ گردان، که با هم بالا می‌رفت و پایین می‌آمد، سر رو به جایگاه بود و شعارهای یک‌صدای الله اکبر و رگبار ناگهانی.
لابد از کودکی با شلوار زرد هم گفته‌اند که یله شده بر روی ژس ی سربازی تنها یا از ترس درجه‌دارهای پنهان شده در جویی خشک. و از خون، خون پاک رفیق‌های ما، که ریخته بر آسفالت تازه جارو خورده‌ی اهواز و راه افتاده به جنوب، همان‌طور که همیشه، و سایه سنگین نبودن‌شان، بغض شده، بغضی تلخ و گس، بر گلوی ما که دیگر توان فریاد ندارد.
و شاید گفته باشند از مادری که توی تاریک و روشن صبح، سربازش را به آغوش کشیده، قربان قد و بالاش رفته، دختر زیبای همسایه را برایش زیر سر گرفته و حالا غرق تصاویری است مهیب و تکان دهنده و به دلش افتاده که دیگر، پسرش به خانه نمی‌آید.
من، اما امروز می‌خواهم از دلبری بگویم. از دلبریِ دو پیشاهنگ ترسیده، که بدن تیرخورده دخترکی چادری را به دوش می‌کشیدند.
از شهامت سرباز گروه موسیقی، که ساکسیفونش را نینداخته، اما با دست دیگرش، هوای زنی ترسیده را دارد. یا شجاعت آن سرگرد ارتشی که دست زنی میانسال را گرفته، بادست‌کش‌های سفید و از روی مچ. که مبادا حلال خدا حرام شود و می‌دواندش به سمتی امن.
و یک سرباز سپاهی، پسربچه‌ای در آغوش می‌گریزد از مهلکه و دیگری، جان دختر بچه‌ای با مانتوی قرمز را به خون خودش و به انتظار خانواده‌اش ترجیح می‌دهد. اینجا دیگر درجه‌ها ارزشی ندارند. جنسیت‌ها. قبیله‌ها. نجات، در وحدت است. در کنار هم بودن.
? این روزها، ما بیش‌تر از همیشه به یکدیگر نیاز داریم. به ماندن پای هم. به مهربان‌تر شدن. به گذشتن از خود برای دیگری. به لبخند. امید. آرامش.
?من، امروز بیش‌تر از همیشه به زینب فکر می‌کنم که ایستاده بود بالای قتلگاه و شمر، تیغ می‌کشید بر گلوی تشنه‌ی حسین و بعد، سرهای عزیزانش را دید بر نیزه، اما فرمود «و ما رایت الا جمیلا.»
#جهاد_روشنگری
#اینجا_دارالإرشاد_است
