در کتاب لئالی الاخبار نوشته شده بود: زنی عیّاش و زانیه و بدکاره بود که در مجالس لهو و لعب شرکت می‏کرد، یک روز در اثناء مسافرتش در بیابان به چاهی می‏رسد، هرچه نگاه می‏کند سطلی پیدا کند ولی چیزی نمی‏یابد آخرش به تَهِ چاه می‏رود و آب می‏خورد و بالا می‏آید.
در این هنگام مشاهده می‏کند که سگی تشنه است و دنبال آب می‏گردد دلش به حال او می‏سوزد کفش خود را سطل و موی و گیسوان خود را می‏بُرد و طناب درست می‏کند و به چاه می‏اندازد و با زحمت از ته چاه آب بیرون می‏آورد و سگ را سیراب می‏کند. بعد می‏گوید خدایا سگی را به سگی ببخش.
چون به یک سگ ترحم می‏کند و او را سیراب میکند خداهم باو رحم می‏کند و او را وسیله آمرزشش قرار می‏دهد. بعد زن گریه زیادی کرده و توبه می‏کند این کار خیر سبب توبه و بازگشتش به سوی خدا می‏شود و با سعادت از دنیا می‏رود.
سرا پا غرق عصیانم خدایا
ز من بگذر پشیمانم خدایا
همی دانم که غفّار الذّنوبی‏
ببخشا جرم و عصیانم خدایا
ندانستم اگر کردم خطایی‏
که من آن عبد نادانم خدایا
اگر بخشی گناه بنده خویش‏
خجل زان لطف و احسانم خدایا
یقین دارم که ستّارالعیوبی‏
بپوشان عیب و نقصانم خدایا
گنه کارم من و بخشنده‏ای تو
به درگاه تو گریانم خدایا
ز من بگذر بحقّ شاه مردان‏
که عبد شاه مردانم خدایا

به گزارش خبرگزاری ایثارگران ، محمدرضا نوذریان مدرس دانشگاه در گفت وگو با خبرنگار ما با اشاره به نامگذاری ۱۷ شوال ( ۱۲ مرداد ) به نام « روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای » گفت: این نامگذاری ، فرصت مناسبی برای اندیشیدن چندباره درباره ابعاد گوناگون موضوع و تلاش بیش تر برای زنده کردن روحیه جوانمردی و منش رادمردی در جامعه امروزی ما که با مشکلات گوناگون اخلاقی و بعضا با غربت معنویات مواجه است به شمار می رود .

محمدرضا نوذریان افزود : ضرورت بهره گیری حداکثری از این گونه فرصت ها زمانی بیش تر آشکار می شو که بدانیم پیشینیان ما چگونه در روزگار باستان، پدیدآورندگان فرهنگ و ادب گران مایه‌ای بودند که امروز نیز بخشی از آن را به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم در بطن مفاهیم نهفته در ادب دیرپای فارسی در دسترس داریم .
این مدرس دانشگاه ادامه داد : مفاهیمی که درباره آداب پهلوانی مردم ایران در آثار فاخری چون خدای نامه فردوسی به چشم می‌خورند ، ارزشمند بودن جوانمردی در این کشور کهن را نمایان می کنند چراکه مردم این سرزمین دیرین ، نه تنها بر پایهٔ رفتارهای تاریخی بلکه در همسویی با اسطوره‌های خویش ، به پهلوانی و توانمندی جسمی ، احساس نیاز می کردند تا به دستور زرتشت ، خود را برای یاری اهورا مزدا در چالش با اهریمن ، تنومند و پرتوان سازند.
ادامه مطلب در لینک: کلیک کنید.