استفاده درست از زبان
در گفت وگوی اختصاصی خبرنگار ما با مدرس دانشگاه عنوان شد :
استفاده درست از زبان ، ضریب بقای آثار علمی را افزایش می دهد
پنجم اسفند در تقویم رسمی کشورمان ، به عنوان روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین توسی تعیین شده است. به همین مناسبت خبرنگار ما با محمد رضا نوذریان پژوهش گر و مدرس دروس ادبیات فارسی در دانشگاه گفت وگویی انجام داد . نوذریان درابتدای این مصاحبه گفت : ابوجعفرمحمدتوسی مشهوربه خواجه نصیرالدین، دانشمند بزرگ ایرانی در قرن های 6 و 7نه تنها از سرآمدان زمان خود در رشته هایی مانند فلسفه ، فقه ، ریاضیات و نجوم بوده بلکه در حوزه زبان و نویسندگی هم تبحر داشته تا جایی که با به کارگیری توانایی محسوس خویش در نگارش ، توانست اثری چون اخلاق ناصری را پدید بیاورد .
این مدرس دانشگاه افزود : یکی ازآثار به جا مانده از این شخصیت سرشناس ایرانی ، کتاب اخلاق ناصری است که امروز نیز به رغم گذشت قرن ها ارزش و جذابیت دارد به گونه ای که بخش های ولو مختصری از متن آن در برخی کتاب های فارسی عمومی تالیف شده برای تدریس در دانشگاه ها هم گنجانده شده اند.
نوذریان اظهار کرد :کتاب موصوف اثرفارسی زبان مهمی در حوزه حکمت عملی به شمار می رودکه مطالبش درباره تهذیب اخلاق، تدبیر منازل وسیاست مدن (به تعبیرامروزی علوم سیاسی) می باشدو نویسنده در نگارش بخش هایی از آن به برخی از آثار بزرگانی چون فارابی و ابن سینا نظر داشته و بهره جسته است.
وی توضیح داد : به تعبیر دیگر ، خواجه در این کتاب ، مشروحا به مقولات مرتبط باانسان،خانواده وجامعه پرداخته واز بایدهای متعدد سخن به میان آورده است .
نوذریان تصریح نمود : در قسمت هایی از اخلاق ناصری که وی به بیان اهمیت و برتری ارزش هایی مثل عدالت و شرح احوال و اقسام آن مبادرت کرده در حقیقت ، باورهای اساسی را مطرح و آن هارا توضیح داده و هرگاه که به بحث هایی نظیر نحوه تربیت فرزند ، آداب غذا خوردن ، راه رفتن و … وارد شده ، به مفاهیم ویژگی های رفتارهای ایده آل پرداخته است.
این پژوهش گردر بخش دیگری از سخنان خود به سبک بیان و نگارش خواجه در کتاب اخلاق ناصری هم اشاره و تاکید نمود :وی دیگر اثر معروف خود به زبان فارسی ، یعنی اساس الاقتباس را هم که در زمینه دانش منطق نگاشته با پرهیز از قیل و قال های آن چنانی ، با نثری روان به رشته تحریر درآورده است.
وی اظهار کرد : اگرچه بخشی از فرهنگ عمومی کشور ما در طول اعصار با استفاده از ادبیات شفاهی که خود سهم بسزایی در برقراری ارتباط بین انسان ها دارد منتقل گردیده، بخش مهمی از دانش های کهن و یافته های پیشینیان با بهره گیری از هنر نگارش ، صیانت و به دوره های پسین انتقال یافته و در این بین آثار آن تعداد از دانشمندان علوم مختلف که از ابزار قدرت آفرین زبان ،مناسب تراستفاده نموده اند با جلب توجه بزرگان و دانش دوستان از ضریب بقای بیش تری در افکار و قلوب مردم و به ویژه در بین خواص برخوردار شده اند.
این مدرس دانشگاه یادآوری کرد : به لحاظ ماهیت اجتماعی انسان ، زبان به عنوان مهم ترین عامل برقراری ارتباط بین افراد ، جزء لاینفک زندگی بشر است وازاین که امروز شاهدیم آثار علمی افرادی چون خواجه نصیرالدین ، با پشت سرگذاشتن چندین قرن ، از اسیب آفات مختلف مصون مانده و به دست ما رسیده اند، می توانیم به این نتیجه برسیم که در کنار غنای محتوایی این آثار ، استفاده درست از ادبیات نوشتاری به محقق شدن این مهم کمک کرده است.