سنگینی بغضهایم را بر شانه های بی بالم می فشارم
تاب بی بالی ندارم…
پرواز می خواهد دلم ای خدا…
بالی میخواهم برای گریز از این همه سنگینی

“یا مقلب القلوب والأبصار”

حرمی نصیبم فرما
……………
خلوت حنجره ام تشنه ی فریادی است نا آرام
سیرابم کن ای خدا
ای شنونده ی ناگفتنی ترین دردها
ای بزرگ…. ای همیشه در همه جا
مرا به آرامش وصف ناپذیرت میزبان فرما
…………….
فرصتی دوباره میخواهم برای پرواز
اوج نمی خواهم…
نقطه ی عطفی عطایم فرما
ای والای بی همتا

به قلم: سریه بضاعت پور (سبزینه)